zrazy zawijane wołowe w chlebowym sosie

UWIELBIAM GDY ON DLA MNIE GOTUJE :)

Dziś będzie głównie o tym, tak ze zrazami i chlebowym sosem w tle :) 
Właściwie mogłabym ten czas spędzić robiąc coś zupełnie niepożytecznego społecznie, czyli robiąc tak zwane zupełne "nic", ale ja zdecydowanie wolę  towarzyszyć mu w kuchni. Tylko mi tu nie róbcie freudowskiej analizy - ja po prostu lubię patrzeć jak facet gotuje  :)

ALE  JAAAK  ON  GOOTUUJEEE !!!

Najpierw rzuca mięsem - w ścisłości wołowinę rzuca na deskę.
To jest ta chwila, gdy ja wzięłabym nóż i zaczęłabym mięso kroić w plastry - ale On nie. On najpierw wyjmuje ostrzałką. Szybkimi ruchami przeciąga po niej ostrzem noża - aż iskry lecą ! Nie lecą ? - ja opowiadam to sobie mogę imaginacji własnych wplatać do woli :)
Dopiero teraz kroi mięso w plastry.
Potem tłuczek i rozbijanie, ale nie jakieś tam "pitu pitu". Gdy On używa tłuczka - to mi garnki i talerze w szafce w rezonans wpadają :)
Następnie obsypuje mięso pieprzem, odrobiną papryki, majeranku, solą i układa w naczyniu. Wlewa troszkę oliwy - mięso powinno poleżeć tak minimum dwie godziny.

 

Teraz będzie nadziewanie i zawijanie :

Ogórki konserwowe - przy otwieraniu słoja nieźle się muszę czasem nagimnastykować. Stukam zakrętką o blat, nożem podważam, próbuję użyć pseudootwieracza do słoików / mój jest absolutnie nieergonometryczny - ja go dłonią nie ogarniam choć palce mam długie.
A On - jedna dłoń na słoju, druga na zakrętce; chwila napięcia i PSTRYK - otwarte :)
Ogórki kroi wzdłuż ich długości.

Cebula - cebula leci Mu spod noża w piórka. Ja w kontaktach z cebulą wykazuję wielką nadwrażliwość, a On nic - twardy jest, choć cebula ostra on ani łzy nie uronił.

 

Boczek - / gdy facet gotuje to boczek musi być :) - Boczek kroi w słupki lub kostkę

Musztarda - zdradzę Wam sekret - On zawsze używa kremu z gorczycy z miodem.

Zrazy rozpłaszcza wierzchem dłoni na desce i smaruje je musztardą. Układa nadzienie z cebuli, boczku i korniszonów. 
I  ZAWIJA, chciałoby się rzec : " i zawija w te sreberka " :):)  ale nie - ON  ZAWIJA  ZRAZY  I  SPINA  JE  WYKAŁACZKAMI / można do tego celu użyć szpilek, nici kuchennych lub specjalnych klamer do zrazów - ale nie posiadamy :) /

Teraz czas na obsmażanie. Partiami obsmaża zrazy na około dwóch łyżkach oleju.
Przekłada je do garnka / On wybiera zawsze taki o grubym dnie /

Po obsmażeniu zrazów, na tej samej patelni smaży jeszcze 2 cebule pokrojone w kostkę; gdy się cebula zezłoci - przekłada ją do garnka ze zrazami.
Wrzątkiem przelewa patelnię / zbiera z niej wszystkie smaki mięsa i cebuli jakie na niej jeszcze pozostały / i zalewa zrazy.
Dolewa do garnka wodę do takiego poziomu, aby zrazy były przykryte tworzącym się właśnie sosem.

 -  Co teraz ?

 -  Teraz będę doprawiał.
 -  A dokładniej ?
 -  Zacznę od liści laurowych - tak 2, no może 3; ziele angielski - 3 sztuki i majeranku szczypta i papryki / zważcie, że Jego szczypta jest trochę większa od mojej :)
 -  Co dalej ?
 -  A teraz będę solił....i pieprzył :)

                                                                  

SKŁADNIKI :

* mięso wołowe
* cebula - kilka sztuk
* ogórki konserwowe - dla mnie najlepsze te zrobione przez Niego :)
* boczek wędzony
* musztarda
* olej
* przyprawy : pieprz, sól, liście laurowe, majeranek, ziele angielskie, papryka
* kawałek chleba żytniego

                                                                                        

On zawsze zrazy dusi 1,5 - 2 godzin na małym ogniu pod przykryciem. 
W razie potrzeby uzupełnia wodę, gdy ta nadmiernie odparuje.

Pod koniec duszenia robi magiczną sztuczkę dzięki której JEGO SOS staje się ABSOLUTNIE  GENIALNY: kroi w kostkę chleb. On nigdy nie wybierze do zagęszczania sosu jakiejś mięciutkiej bułeczki - co to, to nie! -  tylko CIĘŻKI, ŻYTNI CHLEB.