AleWorek - lnem snuta opowieść

LEN

Kiedy starasz się stworzyć dla siebie i swojej rodziny warunki do zdrowego, zgodnego z naturą trybu życia nie możesz o nim zapominać. Ta szlachetna roślina towarzyszy ludziom od tysięcy lat. Już w neolicie ( 7500 lat p.n.e. ) była wykorzystywana przez człowieka. Używano wówczas włókien lnu do zszywania skór lub jako sznurka. Z upływem wieków człowiek nauczył się tkać różne rodzaje lnianych tkanin od bardzo grubych płócien po niezwykle cienkie, przejrzyste i ażurowe tkaniny.
Poznaliśmy i doceniliśmy również zdrowotne właściwości nasion lnu (siemienia lnianego) oraz tłoczonego z niego lnianego oleju. 

Wpis ten ma charakter reklamowy.  

Adrianna Wołczyk, właścicielka firmy AleWorek zaprosiła mnie do wzięcia udziału w "Wielkim testowaniu AleWorka". I biorę w tej akcji udział z przyjemnością i wewnętrznym przekonaniem, że warto to robić :) 

Lniane worki do przechowywania chleba firmy AleWorek, to nie tylko produkty niezwykle estetyczne i wykonane z wielką starannością z grubego 100% lnu; są to również produkty personalizowane - dostosowane do indywidualnych potrzeb, życzeń i gustów klientów. Projektując swój worek możemy wybierać spośród wielu wzorów, rozmiarów i dodatków; od naszej pomysłowości zależy również jaki napis będzie widniał na worku. Jak mówi sama właścicielka firmy  "marudzenie klienta wliczone jest w cenę produktu" :):)
Najważniejsze jest jednak to, że w lnianym worku pieczywo przechowuje się naprawdę doskonale. Wiedziały już o tym nasze prababcie owijając chleb w lnianą ściereczkę; mogłam i ja przekonać się o tym chowając chleb do lnianego worka.
 

Cenię i lubię lniane tkaniny ze względu na ich szlachetność, naturalność i  właściwości biofizyczne którymi się wyróżniają :

* Len ma właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Badania naukowe przeprowadzone miedzy innymi przez Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu potwierdzają, że len odznacza się bardzo wysokimi walorami higienicznymi zapewniając optymalny mikroklimat w sferze skóra-odzież oraz w kontaktach z żywnością.

* Tkaniny lniane mają niezwykle wysoką zdolność absorbowania wody. Len sprawia wrażenie suchego materiału nawet po pochłonięciu przez niego 20-25 % wody w stosunku do jego masy.

* Len jest materiałem absolutnie bezpiecznym w kontaktach z produktami żywnościowymi.

To wszystko sprawia, że wręcz doskonale sprawdza się do przechowywania chleba. Potwierdzają to setki lat doświadczeń gospodyń domowych i piekarzy.

* Tkaniny lniane nie wywołują alergii ani podrażnień w kontakcie z naszą skórą. Len jest doskonałą tkanina dla osób o skórze wrażliwej.

* Len to materiał w pełni ekologiczny. Po zakończeniu użytkowania ulega całkowitej biodegradacji. 

* Len ma doskonałe właściwości termoregulacyjne i świetnie przepuszcza powietrze. W czasie upałów pochłania wilgoć i nadmierne ciepło, a w czasie chłodów ciepło zatrzymuje. Dając poczucie chłodu doskonale sprawdza się jako materiał na letnie ubrania i na pościel.
Moja letnia lniana sukienka pozwoliła mi przetrwać minionego lata rekordowe upały w trakcie zwiedzania Wiednia.

* Len jest niezwykle odporny na tarcie, rozciąganie. Wiek i pranie działa na jego korzyść. Z upływem czasu lniana tkanina staje się miększa i przyjemniejsza w dotyku, nie filcuje się.

* Włókna lniane posiadają w swoim składzie ligniny, które są doskonałym naturalnym absorbentem promieniowania UV.

* Lniana tkanina nie elektryzuje się (nie gromadzi na  powierzchni ubrania ładunków elektrycznych co bywa niezwykle kłopotliwe i nieprzyjemne w wypadku tkanin wykonanych z włókien syntetycznych)

* Pielęgnacja lnianej tkaniny jest niezwykle prosta.  Nie niszczy się pod wpływem wody i wysokiej temperatury.

Jako tkanina ma też swoje wady ( nie ma rzeczy idealnych ) - len jest bardzo podatny na gniecenie. Lniane ubranie po założeniu dość szybko zaczyna wyglądać "jak psu z gardła wyciągnięte" i z tego powodu jako elegancki, wyjściowy strój sprawdza się znacznie słabiej niż jako ubranie codzienne.

Jeśli nie pamiętacie w jaki sposób powstaje lniane płótno, przypomnę wam kreskówkę, którą uwielbiałam w dzieciństwie :)

Reka w górę, kto pamięta cykl filmów animowanych dla dzieci, którego twórcą był Zdenek Miler. W 1956 roku, gdy dostał zlecenie na zrobienie rysunkowego filmu edukacyjnego przedstawiającego produkcję lnianej tkaniny stworzył on animowaną postać Krecika. 
"Jak Krecik dostał spodenki" - tak właśnie rozpoczęła się historia animowanej serii znanej dziś w 60 krajach. 

Na jej podstawie czeski pisarz Eduard Petiska napisał kilka książek dla dzieci. Moi synowie uwielbiali, gdy czytałam im opowieść o tym, jak z lnu powstały spodenki Krecika. Wieczorami wielokrotnie sięgaliśmy z mężem po tę książkę czytając dzieciom do snu. Dziś dzięki niej wiedzą w jaki sposób powstaje lniane płótno :)

Uprawa oraz tkanie lnu ma w Polsce wielowiekową tradycję. Warto ją kultywować i nadal czerpać korzyści z tego skarbu natury. O swoich doświadczeniach w wykorzystaniu AleWorka do przechowywania chleba opowiem wam wkrótce :)