JASKINIA POSTOJNA

Dziś zabieramy was w podróż i to w podróż niezwykłą, bo do wnętrza Ziemi. Skoro przyszła wiosna, to nadszedł też czas, w którym wszyscy zaczynamy myśleć o nadchodzących wakacjach i robić pierwsze związane z tym plany. Pokażemy wam miejsce, które warto zaznaczyć na swojej mapie letniej podróży.

Jesteśmy w Słowenii. To mały kraj leżący w Europie Środkowej pomiędzy szczytami Alp, ciepłym Adriatyk i skrajem wielkich nizin Panonii. Polacy najczęściej przemierzają ją tranzytem w drodze na południe Bałkanów. Warto jednak zjechać z wygodnej autostrady by zobaczyć ten przepiękny kraj lub poznać chociaż niektóre z jego turystycznych atrakcji.

 

Generalnie Słowenia to doskonały pomysł na wypoczynek i wakacje o każdej porze roku. Zimą oferuje dobre warunki do uprawiania narciarstwa i snowboardu, a latem kusi wielbicieli raftingu, wędrówek górskich czy sportów wodnych i plażowania.  Warto wybrać również wycieczkę objazdową, jeśli taki rodzaj wypoczynku wam najbardziej odpowiada. Świetne propozycje oferuje biuro podróży RAINBOW. Znajdziecie je na [TEJ STRONIE].

Chcąc zachęcić was do odwiedzenia Słowenii pokażemy wam jedną z jej turystycznych atrakcji. Miejsce to jest absolutnie niezwykłe, wyjątkowe nie tylko w skali Europy ale i całej Ziemi. Zabieramy was do Jaskini Postojna. 

  

JASKINIA POSTOJNA

Jaskinia Postojna (Postojnska Jama) to jedna z najpiękniejszych jaskiń na świecie. Najpiękniejszych i zarazem najłatwiej dostępnych dla tych, którzy chcą podziwiać niezwykłe piękno świata kryjącego się głęboko pod powierzchnią Ziemi. To ponad 24-kilometrowy labirynt podziemnych sal i korytarzy wydrążonych w skale przez rzekę Pivkę, dopływ Ljubljanicy (rzeka obecnie płynie poniżej trasy turystycznej). 

Możemy podziwiać tu niesamowite formy skalne, sięgające kilku, a nawet i kilkunastu metrów. 1 metr formacji skalnych nacieka aż 10 000 lat! Ta informacja da wam pewne wyobrażenie z jakimi cudami natury mamy tu styczność. 

Technika sprawiła, że z niebywałą łatwością możemy poruszać się po tej podziemnej krainie oglądając przepiękne korytarze, galerie i komnaty ozdobione licznymi formami naciekowymi, stalaktytami, stalagmitami tworzącymi cudowne podziemne pejzaże. Trasa, jaką przebywają turyści liczy 5,7 km. Informacja ta jest nieco myląca  i może zniechęcić na przykład starsze osoby do jej zwiedzania. W rzeczywistości większość tej drogi pokonuje się kolejką elektryczną. Do przejścia pozostaje tylko nieco ponad 1,5 km. W jaskini panuje stała temperatura na poziomie 8-10°C (pamiętajcie więc o przygotowaniu odpowiedniego ubrania). Po podziemnym świecie wędrujemy po równych , szerokich i co warte podkreślenia nieśliskich betonowych chodnikach zbudowanych specjalnie dla potrzeb turystów. Czas pokonania całej trasy turystycznej zajmuje 1,5 godziny.

Podziemny system korytarzy ciągnie się aż 25 km. Jak dowodzą badania archeologiczne, już około 50.000 lat temu Postojna była zamieszkana przez ludzi. Na nowo odkryto ją w XIX wieku. Pierwszym oficjalnym turystą, który odwiedził Jaskinię Postojną był cesarz austriacki Ferdynand I Habsburg. Był rok 1819. Pięć lat później w jaskini pojawiły się lampy naftowe, a w drugiej połowie XIX wieku w jaskini położono pierwsze tory. 

ZWIEDZANIE JASKINI POSTOJNA

Zwiedzanie Jaskini Postojna rozpoczyna się na stacji kolejowej. Turyści podzieleni są na grupy językowe. Jaskinię można zwiedzać z przewodnikiem lub wypożyczyć audioprzewodniki (urządzenia te są dostępne również w wersji z językiem polskim). Pierwsza część trasy podziemnej kolejki to tunel wydrążony w skale ponad 40 lat temu (w czasie modernizacji linii). Mijamy Gotycką Salę podziwiając liczne stalaktyty i stalagmity. Następna na  trasie kolejki jest Sala Kongresową, zwaną Balową. Od ponad 180 lat organizowane są tu bale i inne uroczyste wydarzenia np. związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia.

Pociąg wjeżdża kolejne dwa kilometry w głąb jaskini do wnętrza Wielkiej Góry, a my podziwiamy w tym czasie niezwykłe formacje skalne stworzone przez naturę. Podświetlono je tak, by wydobyć całe ich piękno. To podróż pełna wrażeń. Czasem wydaje się, że skały są tuż nad naszymi głowami i odruchowo pochylamy się. Innym razem skalne sklepienia są tak wysoko, że patrzymy na nie z zapartym tchem. 

  

Dojeżdżamy do  sali zwanej Wielką Górą (inna jej nazwa to Kalwarią) i w dalszą drogę ruszamy pieszo.  Przed nami kręta jak górska serpentyna droga wiodąca wokół tysięcy drobnych, małych, dużych i wielkich kolumn, stalaktytów i stalagmitów mieniących się różnymi kolorami. Ich barwy zależą od chemicznego składu skał. Na kolory wpływ mają minerały, które wypłukuje woda przepływając przez skały. Kolor pomarańczowy i czerwony nacieki zawdzięczają glinie i żelazu. Na czarno skalne kolumny barwi mangan i węgiel, a biała barwa bierze się z czystego kalcytu. 

 

Kalwaria jest uznana za jeden z piękniejszych fragmentów Jaskini Postojna. Sala powstała gdy zawalił się stalaktytowy  sufit. Po tym zdarzeniu, w ciągu kilku tysięcy lat powstały na jej sklepieniu małe stalaktyty, a my wędrujemy trasą pomiędzy wielkimi stalagmitami, których wiek datuje się na pół miliona lat. Jeśli przypomnimy sobie, że stalaktyty (czyli formy zwisające) rosną w tempie ok. 1 cm na 100 lat, a stalagmity jeszcze wolniej, to spacer pomiędzy tymi naciekowymi kolumnami robi naprawdę wielkie wrażenie.

Opuszczamy Wielką Górę i ruszamy w kierunku Pięknych Grot. Droga prowadzi przez Rosyjski Most (wybudowali go rosyjscy jeńcy w czasie pierwszej wojny światowej). Przed nami ponad 500-metrowy korytarz, który odkryto w 1891 roku. Dla turystów został on udostępniony dopiero 35 lat później. Na trasie leży kilka grot, które zachwycają swoim pięknem: Biała Sala, Sala Czerwona oraz Rurkowa (Spagetti). Grota Rurkowa zawdzięcza swoją nazwę wielkie ilości cieniutkich niczym makaron spaghetti stalaktytom zwisających tu ze stropu . 

 

Z Pięknych Grot droga prowadzi nas przez 100-metrowy sztuczny chodnik do Korytarza Rosyjskiego, gdzie ma również swój koniec inny pół-kilometrowy, sztuczny tunel biegnący do  Czarnej Jaskini i Jaskini Pivka.  To właśnie nim 23 kwietnia 1944 nadeszli słoweńscy partyzanci z Czarnej Jaskini by wysadzić niemieckie składy paliwa położone przy głównym wejściu do Jaskini Postojna. Świadectwo tego wydarzenia w postaci osmalonego wejścia widać do dziś. Korytarz Rosyjski prowadzi nas do najniżej położonego, udostępnionego zwiedzającym punktu w jaskini. Znajdujemy się pod Grotą Rurkową. Dalej droga wiedzie Brylantowym Przejściem obok najpiękniejszego nacieku - białego, kalcytowego stalagmitu Brylant będącego symbolem tej jaskini. Wznosi się on na wysokość 5 metrów.  

Następnie podnóżem Kalwarii zmierzamy w kierunku największej groty w Jaskini Postojna zwanej Salą Koncertową. Jej ogrom robi wielkie wrażenie. Jest wysoka na ponad 40 metrów i może pomieścić aż 10 tysięcy osób.  Echo jest tu bardzo wyraźne, a pogłos słyszalny jest przez prawie 6 sekund. Czasem organizowane są tu uroczyste koncerty i bale.  

  

Tutaj również znajduje się akwarium z odmieńcem jaskiniowym, ze względu na kolor skóry nazywanym czasem ludzką rybką. Jest to gatunek endemiczny, występujący w wodach jaskiń krasowych w  Górach Dynarskich. To niezwykłe, bezokie stworzenie może nie jeść przez 10 lat i w sprzyjających warunkach dożywa 60, a nawet 100 lat. Jest niewielkie, jego długość dochodzi do 30 cm, a waga waha się w granicach 15-20 gramów. Te płazy są troglobiontami, co oznacza, że żyją bez dostępu do światła, skutkiem czego nie posiadają oczu, a ich skóra pozbawiona jest pigmentu (widać przez nią przepływającą krew co daje jej różowe zabarwienie). Mają za to świetnie rozwinięty słuch i węch. Obecnie grozi im wyginięcie. W dawnych czasach, kiedy po dużych opadach deszczu podziemna rzeka wynosiła odmieńce jaskiniowe na powierzchnię, lokalna ludność wierzyła że pod ziemią żyje smok, a te stworzenia są jego dziećmi.

W pobliżu Sali Koncertowej znajduje się nowa stacja kolejki elektrycznej skąd w powrotną drogę ruszamy pociągiem. 

Wizyta w podziemnym świecie zapada głęboko w pamięć. Jaskinia zachwyca na każdym kroku, na każdym metrze przejechanym podziemną kolejką. Czuje się tu całą potęgę i piękno natury. Zwiedzanie odbywa się bardzo sprawnie. Wszystko jest doskonale zorganizowane i dostosowane do bardzo dużego ruchu turystycznego. Nie da się ukryć, że skomercjalizowano to miejsce, ale dzięki temu tysiące ludzi może je oglądać każdego dnia. Dano szansę zobaczenia go każdemu. To zarazem plus i minus. Wyklucza to bowiem kontemplowanie niezwykłego piękna tej podziemnej krainy. Trzeba podziwiać je „z marszu”. Pozostaje przez to pewien niedosyt. Nie sposób chłonąć całe to piękno, skupić się na nim, zapamiętać fascynujący ogrom szczegółów i mnogość zadziwiających form skalnych, tysiące stalaktytów i stalagmitów jednocześnie słuchając informacji z audioprzewodnika i robiąc zdjęcia w tym samym czasie. By to pogodzić trzeba by było wybrać się co najmniej dwukrotnie w tę niezwykłą podróż w głąb Ziemi.  

Jaskinię Postojną polecamy waszej szczególnej uwadze. Nie tylko miłośnicy geologii i podziemnych wędrówek powinni to miejsce odwiedzić będąc w Słowenii.

JAK DOJECHAĆ DO JASKINI POSTOJNA? 

Zmierzając na przykład na Półwysep Istria na Chorwacji, jadąc przez centralną Słowenię autostradą A1 (na odcinku między Lublaną a węzłem Kozina oznaczoną symbolem E61) warto zrobić sobie postój w miejscowości Postojna i wykorzystać go na zwiedzanie. W tym celu należy zjechać z autostrady na drogę numer 6, którą po zaledwie 3 kilometrach dojedziecie do parkingu przed Jaskinią Postojna.

 

CO WARTO ZOBACZYĆ W POBLIŻU?

ZAMEK PREDJAMA

Będąc w Jaskini Postojna  odwiedźcie również oddalony od niej o 9 kilometrów Zamek Predjama (jedźcie drogą 913). XII-wieczny zamek zawieszony jest w środku 123-metrowej skalnej turni. Wygląda niczym wciśnięty w skałę.  Korytarze jaskini w którą wbudowano zamek wykorzystano jako integralną część budowli. W chwilach zagrożenia trudny do zdobycia Zamek Predjama bywał schronieniem dla miejscowej ludności.  Pod zamkiem znajduje się urokliwa jaskinia krasowa, którą można zwiedzać od maja do września.